۱۳۸۹ دی ۵, یکشنبه

عشق شیرازی


 دلُم میخاد برم بالوی یه‌ی کوه بلندی از ته دلُم با تمام وجودُم با صِدوی بلند جار بزنم دوسِت دارم،
 
 

حوصلم نمیشه.

ارسال شده توسط در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر شما کمک به ایجاد دموکراسی میکنه
همه با هم یک کشور با نظرات متفاوت و آزاد میسازیم

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)